Omstreeks 1900 begon de RhB al te studeren op de mogelijke electrificering van haar baanvakken. Hoewel electrische aandrijvingen in die tijd nog in de kinderschoenen stonden werd toch het geplande baanvak van Bever naar Scuol in de Engadin als proeftraject aangewezen. Hiervoor werden meerdere locomotieven type Ge 4/6 besteld die tussen 1912 en 1914 geleverd werden. Met name de, door de SLM en MFO geleverde, locomotieven 351 en 355 voldeden in de praktijk goed. Met hun vermogen van 560 kw en een topsnelheid van 55 km/u waren zij tegen alle uitdagingen opgewassen. De oorspronkelijk groen gelakte loc’s werden tussen 1920 en 1923 voorzien van de bruine kleur die tot de dag van vandaag voor locomotieven van het oude type gebruikt wordt. De bedoeling was om de loc’s buiten dienst te stellen na de levering van de Ge 4/4 I maar door de toename van het verkeer in de jaren ’50 en ’60 was dit niet mogelijk. Daarom werden de locomotieven gedeeltelijk gemoderniseerd en bleven ze tot in de jaren ’70 in dienst. Als laatste werd de 353 buiten bedrijf gesteld maar deze locomotief is tot op heden bedrijfsvaardig als inzetbare historische locomotief.

Highlights

• Twee krachtige motoren.
• Met digitale mfx/DCC decoder.
• Digitaal op- en neer beweegbare pantografen.
• Kleur en opschriften behorend bij Periode VI.
• Veel voorbeeldgetrouwe détails.

Model van de electrische locomotief type Ge 4/6 nummer 353 van de RhB in de uitvoering zoals ze tegenwoordig bestaat als historische loc. Met twee aangedreven schaarstroomafnemers die in het digitaalsysteem op- en neer bewogen kunnen worden. Kleur en opschriften volgens het voorbeeld in Periode VI. Door twee sterke motoren worden alle 4 de assen aangedreven. Voorzien van antislip banden. Met mfx/DCC decoder. Voorzien van veel geluids- en lichtfuncties. Frontsein wisselend met de rijrichting, verlichting in het machinistenhuis en nog veel meer. Lengte over de buffers 50 cm.

Volledig nieuw ontwerp.